اکثر مشتری‌های این زنان، 30 تا 50 ساله و به گفته تن‌فروشان نیمی از آن‌ها متأهل و 25 درصدشان مجرد هستند. 37 درصد مشتری‌ها تحصیلات عالیه دارند، 33 درصد دبیرستانی هستند، 80 درصد شاغل و 44 درصد جزو گروه‌های پردرآمد هستند. پایگاه تحلیلی- خبری مهرخانه، با توجه به رسالت خود جهت اطلاع‌رسانی جامع اقدامات و فعالیت‌های صورت‌گرفته در حوزه زنان، مبادرت به پوشش همایش‌ها، جلسات، نشست‌ها و هم‌اندیشی‌های گوناگون که توسط طیف‌های فکری و سیاسی مختلف برگزار می‌شود، می‌کند. بدیهی است این اقدام صرفاً جهت اطلاع‌رسانی به علاقه‌مندان حوزه زنان صورت گرفته و لزوماً بیانگر دیدگاه‌های مهرخانه نیست. عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: اکثر زنان تن‌فروش در ابتدا در کنار خیابان مشتری خود را پیدا کرده‌اند و پس از آن، 42 درصد در شبکه‌های اجتماعی، 22 درصد در کنار خیابان و 25 درصد با تماس تلفنی مشتری خود را جلب می‌کردند. خیابان‌های اصلی شهر به سمت منزل مشتری، مهم‌ترین مکان جلب مشتری است. بسیاری از مشتری‌ها این افراد را به خانه خود می‌بردند و این وضعیت برای من پدیده‌ای باورنکردنی بود. همچنین تعداد مشتری‌های این زنان در هفته حدود 9 نفر و کمتر بود. به گزارش خبرنگار مهرخانه، نشست "سلامت زنان و رفتارهای پرخطر با تمرکز بر تن‌فروشی" عصر روز گذشته توسط کارگروه پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری و با حضور دکتر ژاله شادی‌طلب؛ جامعه‌شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه، دکتر مینو محرز؛ متخصص بیماری‌های عفونی و رییس مرکز تحقیقات ایدز، هما داوودی؛ حقوق‌دان و جمعی از فعالان حوزه زنان برگزار شد. در ابتدای نشست اکرم مصوری‌منش؛ رییس مرکز مطالعات و تحقیقات زنان با اشاره به وجود 13 کارگروه در معاونت امور زنان ریاست جمهوری به‌عنوان اتاق فکر گفت: کارگروه پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی زنان در سال جاری دو برنامه برگزاری نشست‌ها و شبکه‌کردن NGO های حوزه زنان را پیش رو دارد. او ادامه داد: باید نهضت مهارت‌آموزی زندگی تعریف شود و در این راستا مؤسسه مطالعات و تحقیقات زنان آمادگی خود را برای برگزاری کارگاه‌ها و جلسات مختلف با همکاری سازمان‌های دولتی و غیردولتی اعلام می‌کند. در ادامه ژاله شادی‌طلب؛ جامعه‌شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه، در مورد تن‌فروش در ایران گفت: باید بگویم تن‌فروشی پدیده جدیدی نیست و سابقه آن به زمان مادها می‌رسد که در گذشته با عناوین دیگری مطرح می‌شده است. تن‌فروشی پدیده‌ای جهانی است. از نظر من پیداکردن علل تمایل و رفتن به دنبال یک شغل مهم است. این علل از جامعه‌ای به جامعه دیگر فرق دارد و براساس این علل می‌توانیم دریابیم که آیا می‌توان کاری برای آن‌ها کرد یا خیر. در مورد آمار تن‌فروشان زن هیچ عدد و رقمی وجود ندارد و صحت آن‌چه گاهی از سوی مسئولین بیان می‌شود بر عهده خودشان است. پژوهشی که سال 86 درباره زنان تن‌فروش توسط وزارت بهداشت انجام شد او با اشاره به مطالعه‌ای که در سال 86 برای وزارت بهداشت انجام شده بود، اظهار کرد: در این پژوهش با حدود 300 زن تن‌فروش صحبت کردیم و عمدتاً این افراد را در خیابان‌ها پیدا کردیم؛ پس آن‌ها برای هیچ خانه عفاف یا بازداشتگاهی نبودند. از لحاظ تراکم، این گروه بیشتر در خیابان مطهری، زیر پل محمودیه، ابتدای کردستان، میدان ونک و نقاط دیگری حتی در جنوب شهر بودند. از تمام این زنان پرسشنامه کاملی دریافت شد و با 75 نفر آن‌ها مصاحبه عمیق انجام گرفت که البته برای چنین پژوهشی باید به آن‌ها حق‌الزحمه پرداخت می‌کردیم. مهم‌ترین عوامل مؤثر بر تن‌فروشی زنان این جامعه‌شناس با بیان این‌که معمولاً همه تصور می‌کنند این افراد قبل از تن‌فروشی حتماً مسئله‌ای داشته‌اند و در این راستا متغیرهایی مطرح می‌شود، افزود: نکته جالب در مورد این افراد جوان‌بودن اکثر آن‌ها بود و این‌که کمتر از پنج سال از شروع تن‌فروشی حدود 70 درصد آن‌ها می‌گذشت. مهم‌ترین عوامل مؤثر بر تن‌فروشی این افراد به ترتیب اهمیت؛ مسئولیت تأمین مخارج چند نفر در زمان تن‌فروشی، سابقه بازداشت و جرم پدر، وضعیت تأهل (رابطه با همسر و نوع آن) و حضور در بین دوستان تن‌فروش است. 23 درصد زنان تن‌فروش، سابقه مصرف مواد داشتند/ اولین تجربه به اجبار شوهر در 9 درصد این زنان شادی‌طلب به برخی از یافته‌های این پژوهش اشاره کرد و گفت: 76 درصد پیش از تن‌فروشی سابقه فرار از منزل نداشتند، 23 درصد پیش از تن‌فروشی سابقه مصرف مواد مخدر داشته‌اند، 12 درصد پیش از تن‌فروشی سابقه بازداشت یا زندان داشتند، 7 درصد تن‌فروشی را برای اولین‌بار به‌منظور تأمین مواد انجام داده‌اند، 9 درصد اولین تجربه را به اجبار شوهر داشتند، 18 درصد اولین تجربه را به اجبار والدین؛ به‌خصوص پدر داشتند، 22 درصد این افراد پیش از تن‌فروشی شاغل و در عین حال مسئول تأمین زندگی چند نفر بودند، 8 درصد افرادی که شاغل بودند کارمند اداری یا بازرگانی بودند، 7 درصد منشی، 4 درصد فروشنده، 7 درصد آرایشگر، 5 درصد کارگر خدماتی و 2 درصد شغل سیاه و غیر قانونی داشتند. آغاز تن‌فروشی در 20 سالگی/ میزان تحصیلات زنان تن‌فروش و وضعیت تجرد و تأهل آنان او ادامه داد: براساس نتایج به‌دست‌آمده از این گروه 300 نفری، تعداد متوسط افراد خانواده آن‌ها بیش از 3.5 نفر بود؛ درصورتی‌که در همان زمان متوسط تعداد افراد خانواده در تهران 3.5 نفر بود. اغلب این افراد در حدود سن 20 سالگی شروع به تن‌فروشی کرده بودند و اولین ازدواج آن‌ها بین 15 تا 18 سال بود البته مواردی زیر 14 سال هم بیان شده بود. از لحاظ میزان تحصیلات، 6 درصد آن‌ها بی‌سواد بودند که با افزایش نرخ سواد در جامعه عجیب نیست. تن‌فروشی در دو ستون تحصیلات ابتدایی و دیپلم چشم‌گیر بود. 14 درصد این افراد مدرک بالای دیپلم داشتند که هشدار می‌دهد گرفتن مدرک دانشگاهی لزوماً به معنای کسب درآمد کافی برای زندگی نیست. 11 درصد این گروه ازدواج دایم، 42 درصد مجرد، 39 درصد مطلقه، 4 درصد جدا از همسر بدون طلاق و 4 درصد بیوه بودند؛ یعنی تکلیف نیمی از این زنان از نظر وضعیت تأهل مشخص بود؛ یا مجرد بودند، یا متأهل. شادی‌طلب اذعان کرد: مرز میان تن‌فروشی و ازدواج موقت برای این زنان بسیار مبهم است؛ ازدواج موقت مزایایی دارد مانند این‌که اگر کودکی متولد شود، پدرش مشخص است، این ازدواج مدت و عده دارد. برخی از این زنان ادعا می‌کردند یک روحانی آن‌ها را صیغه می‌کند. با وجود این‌که ازدواج موقت اقدامی شرعی است، اما از نگاه تن‌فروشان بین این دو هیچ مرزی وجود ندارد. آن‌ها امشب با یکی ازدواج می‌کنند و فردا با دیگری و عده سه ماه و 10 روز هیچ جایی در این میان ندارد. نیمی از مشتریان زنان تن‌فروش‌ متأهل هستند/ وضعیت تحصیلی و شغلی مشتریان زنان تن‌فروش او تصریح کرد: اکثر مشتری‌های این زنان، 30 تا 50 ساله و به گفته تن‌فروشان نیمی از آن‌ها متأهل و 25 درصدشان مجرد هستند. 37 درصد مشتری‌ها تحصیلات عالیه دارند، 33 درصد دبیرستانی هستند، 80 درصد شاغل و 44 درصد جزو گروه‌های پردرآمد هستند. استدلال این زنان برای پردرآمدی آن‌ها این بود که اگر پردرآمد نبودند نمی‌توانستند چنین مخارجی را گاهی حتی هفته‌ای سه بار صرف کنند. اکثر زنان تن‌فروش در ابتدا در کنار خیابان مشتری خود را پیدا کرده‌اند و پس از آن 42 درصد در شبکه‌های اجتماعی، 22 درصد در کنار خیابان و 25 درصد با تماس تلفنی مشتری خود را جلب می‌کردند. خیابان‌های اصلی شهر به سمت منزل مشتری، مهم‌ترین مکان جلب مشتری است. بسیاری از مشتری‌ها این افراد را به خانه خود می‌بردند و این وضعیت برای من پدیده‌ای باورنکردنی بود. تعداد مشتری‌های این زنان در هفته حدود 9 نفر و کمتر بود. زمانی که می‌گفتند مشتری شمال تهران، منظورشان از توانیر به بالا و مرکز شهر نجات اللهی، عباس‌آباد، بهشتی و طالقانی بود. (در همین زمینه: مردان هوسباز طعمه زنان خیابانی) میزان آشنایی زنان تن‌فروش با ایدز و روش‌های پیشگیری شادی‌طلب درخصوص میزان آشنایی زنان تن‌فروش با ایدز، اظهار داشت: واقعیت این است که 75 درصد این زنان کسی را نمی‌شناسند که درباره ایدز چیزی گفته باشد؛ 70 درصد فکر می‌کردند ایدز غیرقابل درمان است؛ 65 درصد می‌دانستند استفاده از کاندوم مانع ابتلا به ایدز می‌شود؛ 60 درصد نمی‌دانند زن باردار مبتلا به ایدز چه اقدامی باید انجام دهد؛ 64 درصد می‌دانستند از راه غذا خوردن با کسی که ایدز دارد، بیماری انتقال پیدا نمی‌کند؛ 50 درصد در مورد گزیدگی پشه اطلاعات درستی ندارند؛ 95 درصد می‌دانند ایدز از طریق تزریق مشترک انتقال پیدا می‌کند؛ 65 درصد علت استفاده‌نکردن کاندوم با وجود این‌که می‌دانند کاندوم از ایدز پیشگیری می‌کند را عدم تمایل مردان یا از دست دادن مشتری می‌دانند؛ آن‌ها معتقدند با بیان چنین پیشنهادی مشتری از دست می‌رود؛ زیرا تصور می‌کند ما بیمار هستیم. چرا از وسایل پیشگیری کمتر استفاده می‌کنند؟ او ادامه داد: اکثریت این افراد در آخرین رابطه جنسی خود از کاندوم استفاده نکرده بودند؛ 20 درصد در دسترس‌نبودن کاندوم، 22 درصد مخالفت مشتری، 30 درصد عدم لزوم کاندوم یا فراموشی و 7 درصد دوست‌نداشتن کاندوم از جانب خودشان را علت مصرف‌نکردن کاندوم دانستند. بنابراین واقعیت این است که از کاندوم استفاده نمی‌کنند. در مورد سابقه آزمایش ایدز بسیاری از این افراد برای جراحی زیبایی بینی آزمایش ایدز هم داده بودند، اما علاقه‌ای برای دریافت نتایج آن نداشتند. انتهای پیام/ 940502